روبات عنکبوتی پانصد یورویی برای پاکسازی میادین مین
به نوشته ایرو نیوز"....این روبات از پلاستیک ساخته شده و انرژی آن از هوای متراکم تامین می شود. در نتیجه بسیار سبک و قابل حمل و نقل به همه جا است...... سازنده آن معتقد است از این روبات می توان برای پاکسازی میدان های مین هم استفاده کرد. چون قیمت تمام شده آن پایین است، تعداد زیادی از آنها را می توان به میدان مین فرستاد تا روی مین ها راه رفته و آنها را منفجرکنند."
واقعا از شنیدن این خبر بسیار خوشحال شدم چونکه انسانهای بی گناه بیشماری در اثر انفجار مین های کار گذاشته شده توسط دولتها همچنان کشته می شوند.هزینه ساخت روبات عنکبوتی برای پاکسازی میادین مین باید به عهده کارخانه های مین سازی ودولتهایی باشد که مین ها را کار گذاشته اند یا فروخته اند.16 درصد مینهای جهان در ایران :(البته این آمار مربوط به 5 سال پیش است)
بر اساس آمارها برای هر ۱۷ کودک در جهان یک مین در زمین کاشته شده است. جمع آوری مین یکی از خطرناک ترین شغل ها در دنیاست. به ازای هر پنج هزار مینی که جمع آوری می شود، یک نفر از مین جمع کن ها کشته می شوند و دو نفر هم زخمی می شوند. هر سال هم حدود ۱۰۰ هزار مین جمع آوری می شود و با این روند به شرط این که مین جدیدی در زمین کاشته نشود، حدود هزار و صد سال طول می کشد تا کره زمین از مین پاک شود. هر روزه 96 نفر از مردم دنیا که اغلب از مردمان کشور های فقیر هستند در اثر
انفجار مین کشته میشوند.در حال حاضر 110 میلیون مین خنثى نشده در سراسر جهان وجود دارد و بیش از 70 كشور جهان با این مسأله مواجه هستند. در این میان سهم كودكان بى گناه نیز3 الى ۴ هزار نفر در سال است كه آمار كشته شدگان این بى دفاعان در آنگولا، كامبوج، افغانستان، بوسنى و هرزگوین بیش از دیگر كشورها است. همچنین براساس آمارهاى اعلام شده از سوى مجامع بین المللى، در كشور آلبانى سالانه ۱۳۶ نفر، در بوسنى و هرزگوین ۹۴ نفر، كرواسى ۵۱ نفر، اریتره ۵۴ نفر و اتیوپى ۱۰۰ نفر در اثر این سلاح جهان خود را از دست مى دهند. عراق، افغانستان، كامبوج، ویتنام، كلمبیا، مصر و ایران از جمله آلوده ترین كشورها به مین هستند كه مى توان نام برد. وجود مین ها علاوه بر اینكه سالانه جان هزاران نفر را مى گیرد، مانع پیشرفت و توسعه بسیارى از كشورها نیز مى شود. اما از سوى دیگر تجارت همین سلاح در دنیا سالانه ۳ میلیارد دلار را عاید كشورهاى تولیدكننده مى كند كه از جمله این سازندگان مى توان به كشورهایى چون ایالات متحده آمریكا، چین، روسیه و هندوستان اشاره كرد.
تولید یك مین ضدنفر هزینه اى معادل ۴ دلار دارد، اما هزینه هاى یافتن و انهدام آن، براى هر مین بین ۳۰۰ تا یك هزار دلار دربردارد. به عبارتى هزینه پاكسازى ۳۰ برابر تولید است.
براساس گزارش صندوق حمایت از كودكان سازمان ملل (یونیسف)، هنوز ۸۰۰ هزار تن مواد منفجره و ۳ / ۵ میلیون مین زمینى از جنگ ویتنام وجود دارد كه این مین ها از سال ۱۹۷۵ میلادى تاكنون باعث مرگ و مجروح شدن یك صد هزار نفر در این كشور شده است.
هزینه هاى ناشى از زخمى شدن قربانیان این سلاح نیز بسیار گران است. بطورى كه اگر محاسبه كنیم كه ۸۰۰ تا یك هزار دلار هزینه یك پاى مصنوعى باشد و هر بار در فاصله هر شش ماه تعویض شود، مى توان گفت ۲۰ الى ۱۰۰هزار دلار هزینه پاى هر كودك در طول عمر اوست و صرفنظر از تأثیرات روحى ، روانى و اجتماعى و اقتصادى این حوادث براى هر فرد، اگر نان آور و والدین دچار ضایعه شوند، یك خانواده با مشكل فراوانى روبرو خواهد بود.
تعطیلی کارخانه های مین سازی و پرداخت غرامت و خسارت به باز ماندگان یا معلولین انفجار مین و محاکمه دولتهایی که مین کار گذاشته اند وصاحبین کارخانه های مین سازی و فروشندگان و خریداران آن باید خواست هر انسانی باشد . وظیفه جمع آوری و پاک سازی میادین مین و پرداخت هزینه جمع آوری مین ها با سرمایه داران کارخانه های مین سازی و دولتهائی است که اجازه تولید و فروش مین را داده اند و دولتهائی هم که مین ها را خریده اند و آن را جمع آوری نمی کنند و یا مین ها را در جنگ استفاده کرده اند نیز مانند فروشندگان مین مقصر و شریک جرم هستند.مسئولیت به کارگیری تمامی مین ها توسط دولتها و نیروهای نظامی و شبه نظامی خود دولتها و سرمایه داران و تولید کنندگان این بخش هستند که می بایست به عنوان جنایت علیه بشریت محاکمه شوند.
حتی در جنگها , کنسرنها و کارتلهای بزرگ مالی غیر تسلیحاتی , سرمایه خود را در اختیار جنگها می گذارند.به هر حال پای هر انسان بی گناهی که بر روی مین ها می رود , مسئولیت آن با سرمایه داران و دولتها است.
موش های مین یاب در قاره آفریقا روی دست سگها زده اند!
يکشنبه 25 بهمن 1388 حکیم مهر - " بیش از بیست میلیون مین ضد نفر هم اکنون در قاره افریقا کار گذاشته شده است و برای خنثی کردن آنها به زمان زیادی نیاز خواهد بود. یک مهندس بلژیکی در کشور تانزانیا روش جدیدی برای مین یابی ابداع کرده است و ان استفاده از جانوری است که معمولا در میان مردم به عنوان جانور موذی شهرت دارد.
بارت ویجنس مهندس بلژیکی مقیم تانزانیا می گوید موش صحرایی جانوری باهوش است که توانایی نجات جان انسانها را دارد. این جانور با اندکی اموزش قادر است مینهای کارگذاشته شده در زیر زمین را شناسایی کند.
موش صحرایی اموزش دیده به قلاده متصل می شود در میدان مین می چرخد. هنگامی که ماده ای منفجره در زیر زمین احساس می کند اطراف مین را می کاود و این امر موجب می شود فرد مین یاب در خصوص وجود مین ها اطمینان حاصل کند. پس از این عمل به موشی که مین را پیدا کرده، به عنوان پاداش خوراکی داده می شود.
این مهندس می گوید تعلیم موشهای مین یاب کم هزینه تر از سگهای مین یاب است . نه تنها این جانوران را به اسانی می توان اموزش داد بلکه موشها در برابر بیماریهای استوایی مقاوم ترند. علاوه بران تعلیم شمار زیادی از موشها بسیار اسان تر است و می توان به اسانی آنها را جا به جا کرد."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر