۱۳۹۰ خرداد ۱۷, سه‌شنبه

آغاز تظاهرات هر روزه تا سقوط رژیم با اتخاذ تاکتیک های مبارزاتی و شیوه های دفاعی

22 خرداد می تواند فرصتی  برای آغاز مبارزات به اشکال مختلف و تظاهرات هر روزه تا سقوط رژیم  باشد در صورتی که حضور مردم گسترده و فعالیتها متنوع بوده و تمامی شهرها و میادین شهری را در بر بگیرد تا رژیم نتواند براحتی آن را سرکوب کند.
از آنجائی که امکانات تبلیغی فراوانی در اختیار شورای هماهنگی راه‌سبز امید وجود دارد و مورد پشتیبانی رسانه های بزرگ و قدرتمند قرار دارد و فعالیت ها و اطلاعیه های آن ها در سطح وسیعی منتشر و منعکس می شود بنابراین توده های ناراضی و مخالف رژیم که فاقد رسانه های همه گیر و تاثیر گذار هستند می توانند در شرایط حاضر برای آغاز مبارزات , زمان آغازاعتراضات خود را با آنان هماهنگ کنند و از فرصت تبلیغاتی بدست آمده برای سازماندهی وسیع تظاهرات روزانه استفاده نمایند. طبیعتا هر کسی در خیابان با توجه به شرایط و اوضاع خود تصمیم می گیرد که چگونه و کجا حضور پیدا کند و شعار بدهد یا ندهد. هر فردی خود تصمیم می گیرد که چگونه مبارزه کند ولی قطعا وسعت میدان حضور مردم و گستردگی مبارزات و متنوع بودن شیوه های مبارزه با توجه به اصل غافلگیری و منحصر به فرد بودن و نوع آوری در مبارزه می تواند نتایج مثبت تری را به همراه داشته باشد.
با توجه به اینکه رژیم در مکانهای اعلام شده تظاهرات خود را متمرکز خواهد کرد بنابراین در نقاط دیگر شهرآسیب پذیرتر خواهد بود و می توان رژیم را سردرگم نموده و از تمرکز نیروهای سرکوبگر جلوگیری نمود.
آن چیزی که باعث می شود عوامل رژیم بی محابا اقدام به دستگیری افراد کنند اطمینان آنان به عدم خطر از جانب دستگیر شدگان است بنابراین باید ریسک دستگیری را برای سرکوبگران بالا برد.

چند نکته مهم:

 1- اگرمی خواهید جمعیت را هدایت و رهبری کنید  می بایست گروهی حضور پیدا کنید. یک نفر رهبری و هدایت را به عهده می گیرد و سایر دوستان مواظب ایشان باشند چون نیروهای امنیتی لباس شخصی درون جمعیت روی سر دسته های هدایتگر جمعیت متمرکز می شوند وسعی می کنند خود را به آن فرد نزدیک و با چاقو یا شوک برقی یا اسلحه آن فرد را از جمعیت جدا کنند و با خود ببرند بنابراین مراقب اطراف رهبر گروه به دقت باشید.
2- بعضی از لباس شخصی ها تلاش می کنند نقش انحرافی هدایت جمعیت را به عهده بگیرند و در نقش رهبر جمعیت ظاهر شوند تا بتوانند  به آن سمت و سو دلخواه دهند بنابراین در هر حالتی هوشیار باشید و به آن فکر کنید.
3- افراد لباس شخصی معمولا از لباس خاصی استفاده می کنند که زود برای نیروهای امنیتی قابل تشخیص باشد یعنی از مدل خاص و کمیاب لباس یا از لباس با رنگ های خاص استفاده می کنند یا یک وسیله مشخص همراه خود دارند که در درگیریها اشتباهی دستگیر یا مضروب نشوند و حتی گاهی لباس سبز یا عینک نیز استفاده می کنند و حتی صورت خود را می پوشانند که کمی شبیه به تظاهر کنندگان بشوند.
4- در تظاهرات سعی کنید به همه چیز دقت کنید و در ذهن خود بسپارید و حتی چهره های اطرافیان و حرکتهای آنها را تحت نظر داشته باشید چراکه نیروهای امنیتی رفتارهای عادی ندارند  و چون اهداف خاصی نیز دارند بنابراین رفتارهای آنها متفاوت خواهد بود.

5- مسیری را که قصد دارید در آن حضور پیدا کنید می بایست کاملا بشناسید و روز قبل یا چند ساعت قبل مجددا از آن محل عبور کنید و اگر نیروهای رژیم از قبل آنجا حضور داشته باشند متوجه آن خواهید شد و می توانید آنها را شناسایی و از آنها فیلمبرداری کنید.
6- هر خیابانی را که برای حضور خود انتخاب می کنید بهتر است که قبلا به دلیل حضور خود در آنجا فکر کرده و دلیل قانع کننده ای داشته باشید.
7- تا آنجا که ممکن است وسایل دفاعی خود را قبلا در مکانهایی که قرار است بروید جاسازی کرده باشید و سعی کنید همراه خود وسیله ای که باعث شود برایتان پرونده شود به همراه نداشته باشید.
8- حضور در خیابانهایی که محل خرید و بازار است معمولا می تواند مناسب باشد و در صورت لزوم بتوانید نمک , سرکه, پودر فلفل( برای پاشیدن در چشم برای فرار در صورت لزوم) نوشابه یا نوشیدنی های شیشه ای (که بتوان در صورت لزوم پرتاب کرد برای ایجاد ترس مخصوصا در دل موتور سواران و....) موز و استفاده از پوست آن یا روغن مایع خوراکی ( برای انداختن یا ریختن در مسیر سرکوبگران موتوری ) خرید میوه ها یا صیفی جات سفت مانند شلغم , ترب , کلم قمری , چغندر قند, سیب زمینی , پیاز, گلابی , سیب درختی و....( که بتوان به جای سنگ استفاده کرد و به سوی موتور سواران پرت کرد تا کنترل موتور خود را از دست بدهند)
9- به مکانهایی که دوربین دارد دقت کنید و سعی کنید مسیری را انتخاب کنید که فاقد دوربین باشد و همچنین مکانی باشد که تردد در آن طبیعی باشد. 
10- حضور در خیابانهایی که مسیر تظاهرات نیست ولی پر جمعیت است می تواند تبدیل به محل تظاهرات شود و این مکانها با توجه به اینکه رژیم انتظار آن را ندارد مناسبتر خواهد بود
11- با توجه به اینکه غافلگیر کردن و بر هم زدن نظم و تدارکات نیروهای سرکوبگر با اهمیت است بنابراین شرکت در مسیر ها ی دیگر و قبل از ساعات اعلام شده بسیار مفید خواهد بود.
12- به جای شعارهای همیشگی بر بالای پشت بام ها قبل از آغاز تظاهرات ها می توان خبر رسانی کرد مانند: فردا, خیابان , مرگ بر دیکتاتور
13- یکی از مسائلی که باعث می شود خطر دستگیری ها کمتر شود ایجاد ترس در مزدوران و عوامل رژیم است. باید ریسک دستگیری افراد را برای عوامل رژیم بالا ببریم. تا زمانی که نیروهای مزدور رژیم از بی دفاع بودن مردم مطلع هستند با اطمینان و بدون ترس اقدام به حمله  و دستگیری مردم می کنند.
همان اندازه که در سطح گسترده بحث آمادگی و مقابله با نیروهای سرکوب طرح شود حتی اگر کمتر کسی این آمادگی دفاع شخصی را داشته باشد ولی باز باعث می شود که به راحتی جرعت نکنند عده زیادی را دستگیر کنند و بدانند که می تواند هر دستگیری برای خودشان هزینه داشته باشد.
14- به هر وسیله ای که می توانیم باید ایجاد سروصدا کنیم و شهر را از حالت سکوت خارج کنیم تا در دل نیروی رژیم ایجاد ترس شود و موجبات سردرگمی آنها را فراهم کنیم و به این وسیله نیز می توان مردم شهر را از تظاهرات و گستردگی آن مطلع کرد.


15- سعی کنیم که در گروه های چند نفره بیرون برویم تا بتوانیم مراقب یکدیگر باشیم تا اگر یکی از ما را خطر دستگیری تهدید می کرد بتوانیم آزاد کنیم و هم اینکه عوامل رژیم بدانند تعرض به یک نفر امکان تعرض به خودشان را بالا می برد.


16- به همراه داشتن سیگار و فندک , گذاشتن پودر فلفل در ظرف های مختلف و مکانهای گوناگون, گذاشتن بنزین یا گازوئیل در ظرف های متفاوت و مکانهای مختلف ,گذاشتن کپسول های  آتش نشانی سایز کوچک مخصوص خودرو در محل های مناسب و گوناگون و گذاشتن  هر گونه وسیله دفاعی دیگر در مکانهای مختلف


17- گذاشتن تله برای عوامل رژیم و کشاندن آنها به محل های مورد نظر تا بتوانیم فرصت گریز از دستان آنها را پیدا کنیم.

18- فیلم برداری و شناسائی عوامل رژیم مثل حرکتهای گذشته تا اینکه در بین مردم شناخته شوند که نتوانند  به شکل پنهانی در خدمت دستگاه های امنیتی و سرکوبگر باشند.


19- در مکان اصلی تظاهرات  که توسط خود شما انتخاب می شود می بایست شناخت کامل به محل داشته باشید یا کسانی از جمع شما محل را کاملا بشناسد. بنابراین خود شما باید دقیقا بدانید که مسیر رفت و برگشت  چگونه خواهد بود.


20- فراموش نکنیم که در هنگام دستگیری حتی اگر فقط دستان شما فلفلی باشد با مالیدن به چشمان نیروهای سرکوب می توانید از دستان آنها بگریزید. حتی داشتن زیور آلات تیز می تواند در صورت لزوم موجبات رهائی را فراهم کند. داشتن شال محکم یا کمربند با سری مناسب می تواند برای رهائی در شرایط خاص ما را یاری کند.


21- نوع لباس  , کفش و حتی کوتاهی یا بلندی مو در رهائی ما یا دستگیری راحتر ما می تواند موثر باشد.


22- خود شما باید ابتکاراتی را بکار ببرید که نوین ,جدید و غافلگیر کننده باشد بنابراین هدف از این نوشته بیشتر همان ایجاد ترس و بالا بردن هزینه دستگیری آزادیخواهان , برای سرکوبگران است .


23- تا آنجا که امکان دارد سعی کنید در شرایط درگیری صورت خود را بپوشانیم.


24- در صورت امکان مسیر هائی را انتخاب کنیم که دوربین ندارد یا اگر می توانید به شکلی آنها را از کار بیندازیم.


25- نیروهای موتوری سرکوبگر باید بدانند که از این پس آنها به راحتی نمی توانند به مردم یورش ببرند و هزینه آن را نپردازند.

26- نیروهای سرکوبگر باید بدانند که از این به بعد  احتمال دارد توسط بخشی از نیروهای امنیتی کشته شوید تا که حاکمیت آن را به گردن مردم بیندازد بنابراین مواظب باشید که توسط بخش امنیتی خود رژیم کشته نشوید که رژیم شدیدا به شهید واقعی نیاز دارد که بسیجی یا پاسدار یا نیروی انتظامی واقعی باشد که بر مزارش بتوانند اشک تمساح بریزند. بنابراین بیشتر از آنکه به فکر حمله به مردم باشید باید مراقب باشید که توسط خود رژیم قربانی نشوید.



راه های مقابله با شلیک گلوله های رنگی (پينت بال) نیروهای سرکوبگر به مردم :

از این گلوله ها ی رنگی برای نشانه گذاری معترضین استفاده می شود که هم ایجاد ترس کنند بین مردم و هم بتوانند در فرصت مناسب آنها را شناسائی و دستگیر کنند.

در صورت اصابت به لباس باید بتوانید لباس خود را عوض کنید بنابر این طوری لباس بپوشید که در چنین شرایطی لباس رنگی شده را بتوانید در بیاورید.
مواد این گوی های پلاستیکی به سادگی با دستمال پاک میشود. بنابراین توصیه میکنم حتما یک دستمال پارچه ای با اندازه متوسط با خود به همراه داشته باشیم.  مهم است که از اطرافیان سوال کنیم آیا لباس یا موهای ما رنگی شده است یا خیر. گاهی بدون اینکه متوجه شویم مورد اصابت این گوی ها قرار گرفته ایم. بنابراین بهتر است تنها بیرون نرویم. 
مطلب دیگر آنکه در بسیاری از موارد می توان از شیوه های خود آنان بر علیه خودشان استفاده کرد. می توان با پرتاب تخم مرغ رنگی آنها را نشانه کرد تا سر فرصت بتوان از آنها عکس و فیلم تهیه کرد برای  شناسائی کردن یا هر اقدام دیگری که لازم بود 
یا اینکه درون تخم مرغ ها می توان روغن سیاه , گیریس , بنزین , نفت , گازوئیل, لجن , چسب مایع و.... پر کرد و آنها را به موتور سواران و نیروهای سرکوبگر پرتاب کنید. البته باید هر کسی خودش فکر کند و شیوه های جدیدی را پیدا کند و یا قبلا وسایل مورد نیاز خود را در جاهائی جا سازی کند و به نحوه حمل آنها فکر کند.
مطمئنا نیروهای سرکوبی که تمام بدنشان بوی نفت و بنزین و گازوئیل بدهد نمی توانند دیگر در خیابان بمانند و در چنین روز هائی که آتش در خیابان وجود دارد (برای مقابله با گاز اشک آور) برایشان خطرناک خواهد بود و سر درد هم خواهند گرفت پس مجبور به ترک خیابان خواهند شد و موتور سواران نیز با برخورد چنین تخم مرغ هائی به صورتشان تعادل خود را از دست خواهند داد .
به هر حال استفاده از شیوه های جدید باعث غافلگیری نیروهای سرکوبگر خواهد شد.


در پایان تاکید می کنم این مطلب برای کسانی است که تصمیم خود را گرفته اند که در تظاهرات شرکت کنند چراکه شرکت یا عدم شرکت یک تصمیم فردی است و من در این زمینه به کسی نمی گویم که چه باید بکند.
 
نظام جلالی 08.06.2011

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر