۱۳۸۹ تیر ۱۸, جمعه

نامه به تمام زنان و مردان آزادی خواه ایرانی در ایام سالگرد اعدام دو همجنس گرا در مشهد

حق گرفتنی است ، نه دادنی


برلین، لندن، تورنتو ، کلن و..... این روزها شاهد صدای به حاشیه نشستگان جنسی و جنسیتی ایرانی است. ما صدای تکثیر شده رنج نامه زن و مرد همجنس گرا ،ترانس و دو جنس گرای ایرانی هستیم. ما صدای تن های حذف شده نامرئی شده ای هستیم که حق زیستن را درخود از ترس اعدام ، شکنجه ، طرد و تمسخر زنده به گور باید کنند.
رنج نامه ی اقلیت کشیده شدگان جنسی که در نظام جمهوری اسلامی از کوچکترین حقوق احتماعی ، سیاسی و شهروندی برخوردار نبوده اند.
در این سالها فقط احمدی نژاد جنایتکار نبوده است که وجود ما را انکار کرده است سکوت شما در قبال حق زیسته برابر ما ،همان انکار ما است.
ای رفیق ای آزادی طلب ، ای برابری خواه ،ای سرخ ،ای سبز چگونه ایمانت را به آزادی خواهی ،به برابری به حق شهروندی باور کنیم زمانی که تنها سکوت می کنید به تعویق می اندازید حق آزادی انسانی ما را! پس صدایت کو؟ فریادت ؟
امروز یکی از بزرگترین تابو های جمهوری اسلامی که بارها در دادگاه هایش امثالی مثل شریعتمداری از آن ابزار فشار درست کرده همجنس گرایی و.... است چرا در برار این ابزار سکوت کرده اید؟
از برلین تا لندن وکلن تنهایمان گذاشته اید در این روزها که صدای در اقلیت کشیده شدگان ایرانی بلند تر از همیشه در خیابان ها بلند شده است.
ما همچنان استوار می گوییم حق گرفتنی است و برایش می جنگیم مبارزه ما از هموغوبیای درونی آغاز شده است از خانواده ها برای اینکه امروز به خیابان ها بیاییم سالها است که جنگیده ایم و می جنگیم.
بگذار روسیاهی برای کسانی بماند که بر طبل دموکراسی ،آزادی ،حقوق بشر مدام می کوبند اما در جهان صدا های خود حبس شنیدن تک صدایی هستند. این تمامیت خواهی تک صدایانه، تک رنگی در جهان رنگین کمانی جایی ندارد و نخواهد داشت.
در ایام سالگرد اعدام دو همجنس گرای ایرانی در زمان ریاست جمهوری خاتمی هستیم . دو نوجوان همجنس گرای ایرانی،سال ها قبل از اینکه جوانان ما برای حقوق شهروندی در خیابان های تهران گلوله بخورند . در زمانه اصلاح طلبان این دو نوجوان برای عشق خود به دار آویخته شدند.
ناقوس مرگ جمهوری اسلامی با تمام شعار های اصلاح طلبانه اش آن روز به صدا در آمد نه پس از سی خرداد سال پیش.آن دو نوجوان همجنس گرا اسطوره و سمبل زندگی ، عشق و آزادگی هستند و نقطه شرمناک سکوت در برابر عاشق کشانی که سالها است جمهوری اسلامی در هر لباسی به راه انداخته است. و این سکوت سرشار است ، به بی ایمانی شعار هایی که می دهیم وتا زمانی که این سکوت در قبال دردناک ترین جرم در ایران یعنی دیگری بودن به اقلیت کشیده شدگان ادامه دارد تمام شعارهای آزادی خواهانه خبر از تمامیت خواهی می دهد وبس.
احمدی نژاد جنایتکار اگر انکار کرد،در زمانه خاتمی و پیش تر ها اعدام کردند.از اتاق های فکر آقایانٍ، کدیور همجنس گرایی را انحراف از اصول طبیعی و همجنس بازی ، خاتمی آن را لواط و جرم خواند.
اما امروز حاشیه کشیده شدگان جنسی ،ترانس و دوجنس گرا و همجنس گرا از تمام موانع سیاسی شخصی و خانوادگی با تحمل بالاترین فشارهای خانوادگی ،سیاسی و اجتماعی پریده اند و از پستوها بیرون آمده اند تا از حق زیستن ،حق تن ،از حق آزادی ،ازحق شهروندی از آزادی رنگ ها و میل ها بگویند .
از نه به هرگونه تمامیت خواهی چه در لباس سیاه ارتجاعی چه سرخ و سبز بگویند . از لندن تا برلین و تورنتو و کلن و آمستردام ما سفیران رنگین کمانی هزاران هزار انسان به اقلیت کشیده و در پستوها حبس شده ایرانی هستیم . این حرکت ها با اتکا به مستقل بودن و تمام اختلافات نظری اماحول خواست مشتر ک ما ، یعنی حق زیسته برابرادامه دارد
زنده باد همیشگی برای دو همجنس گرای ایرانی اعدام شده ، این دو سمبل ، عشق و زندگی


سپهر مساکنی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر