نهادهای مدنی،رسانەهای گروهی، احزاب و فعالین سیاسی، شخصیتها و سازمانهای دفاع از حقوق بشر!
من وخانواده م که پناهده سیاسی کرد کە در زمرە قربانیان خشونت و سرکوب جمهوری اسلامی ایران هستیم، سالهای زیادی از عمر و زندگی خود را در بی حمایتی و بلاتکلیفی کامل در ترکیه بسر می بریم. علاوە بر این با وجود اینکه مدتها از گرفتن قبولی
پناهندگی ما می‌گذرد اما در نهایت کم توجهی و تبعیض کمیساری عالی پناهندگان سازمان ملل متحد(یو ان اچ سی آر) جهت انتقال به کشور امن با مشکلات معیشتی، روحی و بخصوص امنیتی فراوانی نیز مواجه شده‌ایم. لازم به ذکر است که با وجود درخواستهای متعدد هیچگونه تغییری در جهت انتقال ما به کشور انی صورت نگرفتە و گاهی نیز به ما ابلاغ شده که به دلیل سیاسی بودن پروندەهایمان هیچ کشوری حاضر به پذیرفتن ما نیست. بدیهی است کە این رویکرد کاملا مغایر با اصول و قوانین این کمیساریا می‌باشد کە در جهت کمک بە پناهندگان سیاسی اهداف و وظایف آن تعیین شدە است. لذا پس از گذشت چند سال بی توجهی یوان نسبت به وضعیت ما به ناچار و بعنوان آخرین امکان و راە باقی ماندە برای رساندن صدای حق طلبی خود و اعتراض بە تبعیض و دوگانگی که بر ما روا داشته شده است از تاریخ پنجشنبه16 اوت جاری(٢٠١٢/٨/16) در جلوی دفتر مرکزی کمیساریای عالی پناهندگان در آنکارا تحت تهدیدها و مشکلات شدید امنیتی شروع به اعتصاب غذا به صورت نامحدود کردەام.
ما بار دیگر تاکید می کنیم کە شعبە ترکیە کمیساریای عالی پناهندگان کە خود میبایست مدافع پناهندگان و پناهجویان سیاسی و اجتماعی باشد، در سالهای اخیر بدلیل سیاستهای غلط در قبال پناهجویان سیاسی بارها مسبب این شده است که پناهجویان برای بدست آوردن حقوق خود دست بە اعتصاب زدەاند. من و خانواده ام نیزنمونه‌ای از پناهجویان سیاسی مورد تبعیض قرار گرفته هستیم که به ناچار، دست به اقدامات خطرناک و مضر برای سلامتی خود زدەام، بهمین دلیل نیز در این رابطە هر گونە مسئولیتی را متوجە این نهاد حقوق پناهندگی میدانیم.
تنها خواست من اعتصاب کننده رسیدگی بە امر انتقال بە کشور امن است. امکان زندگی توام با امنیت در هر کشوری از ابتدائی‌ترین حقوق یک پناهنده به شمار می رود، لذا تا تحقق این خواستە برحق و ابتدایی، ما تحت هیچ شرایطی از موضع خود عقب‌نشینی نخواهم کرد.
از رسانەها، نهادها و شخصیتهای فعال در زمینهٔ حقوق بشر درخواست می‌کنیم که صدای حق طلبی ما را که نمونه‌ای از صدای جامعە مدنی و سیاسی در تبعید است به گوش مراجع مربوط رسانده و با حمایتهای خود ما رایاری رسانند. باشد تا زمینه‌ای برای انجام وظایف کمیساریای عالی پناهندگان و رفع تبعیض از پناهندگان سیاسی کرد فراهم شود.
ما بار دیگر تاکید می کنیم کە شعبە ترکیە کمیساریای عالی پناهندگان کە خود میبایست مدافع پناهندگان و پناهجویان سیاسی و اجتماعی باشد، در سالهای اخیر بدلیل سیاستهای غلط در قبال پناهجویان سیاسی بارها مسبب این شده است که پناهجویان برای بدست آوردن حقوق خود دست بە اعتصاب زدەاند. من و خانواده ام نیزنمونه‌ای از پناهجویان سیاسی مورد تبعیض قرار گرفته هستیم که به ناچار، دست به اقدامات خطرناک و مضر برای سلامتی خود زدەام، بهمین دلیل نیز در این رابطە هر گونە مسئولیتی را متوجە این نهاد حقوق پناهندگی میدانیم.
تنها خواست من اعتصاب کننده رسیدگی بە امر انتقال بە کشور امن است. امکان زندگی توام با امنیت در هر کشوری از ابتدائی‌ترین حقوق یک پناهنده به شمار می رود، لذا تا تحقق این خواستە برحق و ابتدایی، ما تحت هیچ شرایطی از موضع خود عقب‌نشینی نخواهم کرد.
از رسانەها، نهادها و شخصیتهای فعال در زمینهٔ حقوق بشر درخواست می‌کنیم که صدای حق طلبی ما را که نمونه‌ای از صدای جامعە مدنی و سیاسی در تبعید است به گوش مراجع مربوط رسانده و با حمایتهای خود ما رایاری رسانند. باشد تا زمینه‌ای برای انجام وظایف کمیساریای عالی پناهندگان و رفع تبعیض از پناهندگان سیاسی کرد فراهم شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر